

نسل کُشی هزارهها؛ آیا اعتراضات دادخواهی در مقیاس جهانی ره بهجایی خواهند برد؟
پس از کشتار دهها دختر و پسر دانشآموز هزاره در مرکز آموزشی کاج در کابل، فورّان خشم عمومی سبب شد که در سراسر شهرهای دنیا اعتراضات بزرگی در پیوند به توقف نسلکُشی هزارهها که بیشتر از یک قرن است جریان دارد، صورت گیرد. در ۸ اکتوبر سال جاری بیشتر از صد شهر دنیا از آسترالیا تا آسیا، اروپا و آمریکا شاهد تظاهرات سنگین و گستردهی شهروندان افغانستان بودند که در نوع خود این تجمعات اعتراضی افغانستانیها بیسابقه دانسته شده است.
این تجمعات و راهپیماییهای هزاران نفری سبب شد تا توجه جهانیان به کشتار سیستماتیک هزارهها در افغانستان جلب کند. علاوه بر چهرههای معروف و فرهنگیان از اقوام مختلف افغانستان برخی نویسندگان و سیاستمداران کشورهای دنیا نیز با این اعتراضات همراه شدند و نسلکشی هزارهها را تقبیح کردند.
از سوی دیگر کارزار «نسلکُشی هزارهها را متوقف کنید» از سوی دادخواهان از کشورهای مختلف در توییتر میلیونها بار توییت شده و چندین میلیارد بار دیده شده است. اکنون این توییتها به مرز ۹ میلیون نزدیک میشوند. این کارزار توییتهای میلیونی که حالا نیز ادامه دارد، کمسابقه و در معرفی درد و اندوه انسان هزاره برای جهانیان موثر دانسته شده است.
با این همه سوال اصلی اینست که آیا این گونه اعتراضات کارساز خواهد شد؟ آیا معترضان به خواستههای شان که به رسمیت شناختن نسلکُشی هزاره توسط سازمان ملل متحد و توقف کشتار سیستماتیک هزارهها به علت نژادیاند، خواهند رسید؟
بدون تردید در عصر رسانهها بلند کردن صداهای دادخواهی در سطح میلیونی از چشم جهانیان نادیده نمیماند. آنان در مورد این همه صداهای دادخواهی درنگ و تأمل میکنند و برای یافتن واقعیت موضوع اقدام به تجسس و بررسی خواهند کرد.
با وجود همسبتگی قابل تحسین هزارهها در سراسر دنیا اما بسنده کردن به همین حد کافی نیست. باید موضوع نسلکشی هزارهها به صورت منظم و سیستماتیک پیگیری شود. حالا که صداهای دادخواهی را جهانیان شنیدهاند باید برای سیاستمداران، فعالین حقوق بشر و چهرههای تأثیرگذار قدرتها اثرگذار موضوع شرح و تفسیر داده شود و از آنان خواسته شوند که عملا برای توقف این ستم چند سده، دست به کار شوند. بدین ترتیب تا با وارد کردن فشارهای مضاعف بر مقامات سازمان ملل متحد آنان وادار به به رسمیت شناختن این نسلکشی شوند. از یاد نبریم همانقدر که دادخواهان این جنایت صدا بلند میکنند دشمنان آنان نیز با تمام توان برای سبوتاژ کردن دست به لابی و اقدام میزنند. باید صدا و پیام دادخواهان آنقدر قوی باشد که نه تنها اثر مخرب دشمنان این دادخواهی را خنثا کنند، بل خواست مشروع خود را نیز بر کرسی بنشانند. گرچه برای رسیدن به این هدف راه دور و درازی را باید پیمود اما نباید ناامید شد و خللی در ارادهی دادخواهی دادخوهان وارد شود. تاریخ جهان گواه است که مبارزات مداوم و پیگیر هر جامعه و مردمی روزی به پیروزی رسیده است. کافی است در این مورد به تاریخ پر فراز و نشیب یهودیان جهان اشاره کرد.