افغانستان در یک سال سلطه ای فاجعه بار گروه طالبان

طالبان در ۱۵ اگست سال قبل، کابل را تصرف کردند و با سقوط ارگ ریاست جمهوری، نظام پشین ازهم پاشید و بدون جنگ ‌و اندک‌ترین مقاومت، کابل و سرنوشت میلیون‌ها انسان، بدست گروه طالبان افتاد. هم‌اکنون یک‌سال از حکومت خودخوانده طالبان می‌گذرد و مردم افغانستان در این یک‌سال زندگی دشوار و طاقت‌فرسا را پشت‌سر گذرانده‌اند.

با گذشت یک‌سال، روند حکومت طالبان در مقایسه با حرف‌های را که می‌گفتند، فاصله‌ی بسیار دارد. برقراری صلح و ثبات، جلوگیری از بحران اقتصادی، فراهم ساختن زمینه‌ی شغلی برای مردم و ... از وعده‌های طالبان برای مردم بوده است که بارها از طرف این گروه مورد تأکید قرار گرفته است ولی با گذشت یک‌سال از حکومت‌شان، در هیچ‌کدام از وعده‌های‌شان پای‌بند نبوده و یاهم توانایی انجام این وعده‌ها را نداشته‌اند.

چالش‌های که طالبان در طول یک‌سال دامن‌گیر آن‌ها بوده‌ و نتوانسته‌اند که وضعیت را مدیریت کنند، بحران بی‌پیشینه‌ی اقتصادی افغانستان و عدم تأمین امنیت است.

１-    بحران اقتصادی؛

پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، اقتصاد این کشوردچار بحران بی‌پیشنه شده است. مسدود ماندن ۷میلیارد دالر در بانک جهانی توسط ایالات متحده امریکا و قطع شدن کمک‌های کشورهای خارجی، بزرگ‌ترین دلیل وخیم شدن اوضاع اقتصادی افغانستان محسوب می‌شود.

ایالات متحده امریکا، با وجود امضای قرار داد صلح با طالبان، هنوزهم این گروه را در لیست تروریستان حفظ کرده است و دلیل مسدود ساختن پول‌های افغانستان نیز، همین امر می‌باشد.

کمک‌های بشردوستانه‌ی کشورهای جهان، منبع اصلی برای استوارنگهداشتن اقتصاد افغانستان بود که سالانه بیش‌ از ۸ میلیارد دالر از این منبع وارد افغانستان می‌شد. این رقم برابر ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌داد.

برعلاوه‌ی این دو مورد مهم، عدم مدیریت منابع داخلی، فرار سرمایه‌های تجارتی، مسدود ماندن صنایع و کارخانه‌های تولیدی، فرار سرمایه‌های انسانی و ... موارد هستند که اقتصاد افغانستان را رو به کاهش برده اند.

عدم مدیریت اقتصادی طالبان در یک‌سال ازحکومت این گروه، باعث شده است که ۲۰ الی ۳۰ درصد اقتصاد این کشور نسبت به سال قبل به رکود مواجه شود. از سوی‌هم بی‌کاری و نبود شغل در سایه‌ی حکومت طالبان سبب شده است که فقر و گرسنگی مردم به اوج خود برسد. بر اساس آمار سازمان‌الملل ۲۰ میلیون، یعنی بیش‌تر از نیم جمعیت افغانستان در معرض خطر گرسنگی شدید قرار دارند. این رقم نظر به سال قبل افزایش ۶۵ درصدی دارد.

بانک جهانی نیز در گزارش جدید خود هشدار داده است که ۶۹ درصد از مردم افغانستان توان تأمین موادغذایی روزانه‌ی خود را ندارند. در این گزارش آمده است که ۱۶ درصد از خانواده‌های افغانستانی، به دلیل ضعف اقتصاد در طول روز فقط یک وعده‌ غذا مصرف می‌کنند. ۵۹ درصد مردم این کشور نیاز به کمک آنی دارند. بانک جهانی در گزارش خود افزوده است که اگر جلوی رشد این بحران گرفته نشود، تا پایان امسال ۹۷ درصد از جمعیت زیر خط فقر سقوط می‌کند.

２-    عدم تأمین امنیت؛

طالبان قبل از رسیدن به قدرت و در روزهای نخست حکومت‌شان به گونه‌ی مکرر از تأمین امنیت حرف می‌زدند. این گروه بارها برای مردم وعده داده‌ است که امنیت را به گونه‌ی کامل تأمین می‌کنند. اما، برخلاف وعده‌های مکرر آن‌ها، فقط ۱۱‌روز بعد از تصرف کابل، شاخه‌ی داعش خراسان در تجمع مردمی میدان‌هوایی حامدکرزی، حمله تروریستی انجام داد که در نتیجه بیش‌تر از ۱۰۰ نفر جان‌های خود را از دست دادند. در میان کشته شدگان طی این حمله تروریستی داعش، ۱۳ عضو ارتش ایالات متحده نیز کشته شدند.

پس از آن، شیعیان مورد حملات تروریستی داعش قرار گرفت و موارد گسترده‌ از حملات این گروه بالای مراکز آموزشی، مکاتب و مساجد مناطق شیعه‌نشین "هزاره" انجام شد. در تازه‌ترین حملات انتحاری این گروه بالای دسته‌های عزاداری به مناسبت ماه محرم، ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند.

کشته شدن " رحیم‌الله حقانی"حامی پرنفوذ طالبان، جدیدترین چالش است که این گروه رابا ضعف در حفظ امنیت روبرو کرده است.

افزون براین، طالبان در جریان یک سال حکومت، تعداد زیادی از نظامیان پشین، فعالان حقوق زن و مخالفین سیاسی خود را سرخودانه به قتل رسانده‌اند.

بازگشت طالبان به افراط‌‌گرایی، یکی از موضوعات دیگراست که زندگی مردم را با چالش‌های بزرگ دامن‌گیر کرده است. یک‌سال زندگی‌کردن تحت معیار‌های افراطی طالبان، مردم افغانستان را به ستوه آورده و به تمام معنا حقوق بشر را نقض کرده‌است.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید:"یک سال سلطه‌ی طالبان در افغانستان به دلیل نقض گسترده‌ی حقوق بشر فاجعه‌بار بوده است."

این سازمان هم‌چنان می‌افزاید:"طالبان پس از زمان تصرف کابل در یک سال پیش، چندین تعهد خود را نسبت به حقوق بشر و حقوق زنان زیر پا گذاشته است." 

با روی‌کارآمدن این گروه، زنان افغانستان از صحنه‌های سیاسی و اجتماعی حذف شدند. دختران از تحصیل باز ماندند. آزادی بیان متوقف شد و برای رسانه‌ها و خبرنگاران محدودیت‌های شدید وضع شد.

افغانستان در یک سال حکومت طالبان؛

طالبان در ۱۵ اگست سال قبل، کابل را تصرف کردند و با سقوط ارگ ریاست جمهوری، نظام پشین ازهم پاشید و بدون جنگ و خونریزی، کابل و سرنوشت میلیون‌ها انسان، بدست حکومت تازه‌ی"امارت اسلامی" افتاد. هم‌اکنون یک‌سال از حکومت طالبان می‌گذرد و مردم افغانستان در این یک‌سال زندگی دشوار و طاقت‌فرسا را پشت‌سر گذرانده‌اند.

با گذشت یک‌سال، روند حکومت طالبان در مقایسه با حرف‌های را که می‌گفتند، فاصله‌ی بسیار دارد. برقراری صلح و ثبات، جلوگیری از بحران اقتصادی، فراهم ساختن زمینه‌ی شغلی برای مردم و ... از وعده‌های طالبان برای مردم بوده است که بارها از طرف این گروه مورد تأکید قرار گرفته است ولی با گذشت یک‌سال از حکومت‌شان، در هیچ‌کدام از وعده‌های‌شان پای‌بند نبوده و یاهم توانایی انجام این وعده‌ها را نداشته‌اند.

چالش‌های که طالبان در طول یک‌سال دامن‌گیر آن‌ها بوده‌ و نتوانسته‌اند که وضعیت را مدیریت کنند، بحران بی‌پیشینه‌ی اقتصادی افغانستان و عدم تأمین امنیت است.

１-    بحران اقتصادی؛

پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، اقتصاد این کشوردچار بحران بی‌پیشنه شده است. مسدود ماندن ۷میلیارد دالر در بانک جهانی توسط ایالات متحده امریکا و قطع شدن کمک‌های کشورهای خارجی، بزرگ‌ترین دلیل وخیم شدن اوضاع اقتصادی افغانستان محسوب می‌شود.

ایالات متحده امریکا، با وجود امضای قرار داد صلح با طالبان، هنوزهم این گروه را در لیست تروریستان حفظ کرده است و دلیل مسدود ساختن پول‌های افغانستان نیز، همین امر می‌باشد.

کمک‌های بشردوستانه‌ی کشورهای جهان، منبع اصلی برای استوارنگهداشتن اقتصاد افغانستان بود که سالانه بیش‌ از ۸ میلیارد دالر از این منبع وارد افغانستان می‌شد. این رقم برابر ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌داد.

برعلاوه‌ی این دو مورد مهم، عدم مدیریت منابع داخلی، فرار سرمایه‌های تجارتی، مسدود ماندن صنایع و کارخانه‌های تولیدی، فرار سرمایه‌های انسانی و ... موارد هستند که اقتصاد افغانستان را رو به کاهش برده اند.

عدم مدیریت اقتصادی طالبان در یک‌سال ازحکومت این گروه، باعث شده است که ۲۰ الی ۳۰ درصد اقتصاد این کشور نسبت به سال قبل به رکود مواجه شود. از سوی‌هم بی‌کاری و نبود شغل در سایه‌ی حکومت طالبان سبب شده است که فقر و گرسنگی مردم به اوج خود برسد. بر اساس آمار سازمان‌الملل ۲۰ میلیون، یعنی بیش‌تر از نیم جمعیت افغانستان در معرض خطر گرسنگی شدید قرار دارند. این رقم نظر به سال قبل افزایش ۶۵ درصدی دارد.

بانک جهانی نیز در گزارش جدید خود هشدار داده است که ۶۹ درصد از مردم افغانستان توان تأمین موادغذایی روزانه‌ی خود را ندارند. در این گزارش آمده است که ۱۶ درصد از خانواده‌های افغانستانی، به دلیل ضعف اقتصاد در طول روز فقط یک وعده‌ غذا مصرف می‌کنند. ۵۹ درصد مردم این کشور نیاز به کمک آنی دارند. بانک جهانی در گزارش خود افزوده است که اگر جلوی رشد این بحران گرفته نشود، تا پایان امسال ۹۷ درصد از جمعیت زیر خط فقر سقوط می‌کند.

２-    عدم تأمین امنیت؛

طالبان قبل از رسیدن به قدرت و در روزهای نخست حکومت‌شان به گونه‌ی مکرر از تأمین امنیت حرف می‌زدند. این گروه بارها برای مردم وعده داده‌ است که امنیت را به گونه‌ی کامل تأمین می‌کنند. اما، برخلاف وعده‌های مکرر آن‌ها، فقط ۱۱‌روز بعد از تصرف کابل، شاخه‌ی داعش خراسان در تجمع مردمی میدان‌هوایی حامدکرزی، حمله تروریستی انجام داد که در نتیجه بیش‌تر از ۱۰۰ نفر جان‌های خود را از دست دادند. در میان کشته شدگان طی این حمله تروریستی داعش، ۱۳ عضو ارتش ایالات متحده نیز کشته شدند.

پس از آن، شیعیان مورد حملات تروریستی داعش قرار گرفت و موارد گسترده‌ از حملات این گروه بالای مراکز آموزشی، مکاتب و مساجد مناطق شیعه‌نشین "هزاره" انجام شد. در تازه‌ترین حملات انتحاری این گروه بالای دسته‌های عزاداری به مناسبت ماه محرم، ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند.

کشته شدن " رحیم‌الله حقانی"حامی پرنفوذ طالبان، جدیدترین چالش است که این گروه رابا ضعف در حفظ امنیت روبرو کرده است.

افزون براین، طالبان در جریان یک سال حکومت، تعداد زیادی از نظامیان پشین، فعالان حقوق زن و مخالفین سیاسی خود را سرخودانه به قتل رسانده‌اند.

بازگشت طالبان به افراط‌‌گرایی، یکی از موضوعات دیگراست که زندگی مردم را با چالش‌های بزرگ دامن‌گیر کرده است. یک‌سال زندگی‌کردن تحت معیار‌های افراطی طالبان، مردم افغانستان را به ستوه آورده و به تمام معنا حقوق بشر را نقض کرده‌است.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید:"یک سال سلطه‌ی طالبان در افغانستان به دلیل نقض گسترده‌ی حقوق بشر فاجعه‌بار بوده است."

این سازمان هم‌چنان می‌افزاید:"طالبان پس از زمان تصرف کابل در یک سال پیش، چندین تعهد خود را نسبت به حقوق بشر و حقوق زنان زیر پا گذاشته است." 

با روی‌کارآمدن این گروه، زنان افغانستان از صحنه‌های سیاسی و اجتماعی حذف شدند. دختران از تحصیل باز ماندند. آزادی بیان متوقف شد و برای رسانه‌ها و خبرنگاران محدودیت‌های شدید وضع شد.

اعتراض افغانستانی های اتریش در ویانا بر علیه سلطه ی فاجعه باری طالبان بر افغانستان
بیشتر بخوانید:

http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01710

اتحادیه اروپا نگران سرنوشت زنان و دختران و مشارکت سیاسی اقوام افغانستانی در قدرت است بیشتر بخوانید:
‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01709

سیما سمر، ریس اسبق کمیسیون حقوق بشر با دل شکسته از حاکمیت طالبان بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01706
طالبان تظاهرات زنان در کابل را با شلیک سرکوب کردند بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01705
۴۵درصد دختران در افغانستان از رفتن به مکتب محروم هستند بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01697 

سالی بدون مکتب و آینده ساکت برای دختران افغانستانی بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01696

طالبان، برای گداها زمینه‌ی کار را فراهم می‌کند؛(؟) بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=news-local&id=01708
جدول زمانی رویدادهای افغانستان از زمان تسلط طالبان بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01695

بانک جهانی؛ افغانستان با بحران بزرگ غذایی و قرضه مواجه است بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01688

کابل؛ شهر بی‌ساز و پرسوز ـ مجله‌ی اورال بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=social&id=01070
کابل، دیگر آن کابل عزیز نیست ـ مجله‌ی اورال بیشتر بخوانید: ‏http://oralmagazine.org/post?subcat=social&id=00953