کرزی مردی خوش‌تیپ و چالاک؛ گرگی در لباس میش ـ مجله‌ی اورال

شاید کم‌تر کسی از شهروندان افغانستان باشد که اوضاع سیاسی امروز کشور را دنبال نکند و تغییرات سیاسی در ساختار کشور بر زندگی کسی تاثیری نگذاشته باشد. از سقوط ارزش پول افغانی شروع تا ایست‌های بازرسی قدم‌به‌قدم طالبان در شهر کابل، از ماین‌های چسپکی در جاده‌های پایتخت و نشست‌های مهم بین‌المللی پیرامون افغانستان بر روی افکار عمومی تاثیر دارد.

اما تاثیرات سخن و عمل‌کرد حامد کرزی به حدی شدید است که هیچ‌کسی نمی‌تواند از آن اثر نپذیرد. مرد مرموز و با گرایش‌های شدید قومی که در بیست‌سال اخیر تحولات سیاسی افغانستان را به سمت قومیت سوق داده است و برتری‌طلبی پشتون‌ها را با ضریب بالا افزایش داده است.

اکنون کرزی به عنوان ناجی افغانستان عمل می‌کند. شاید پس از صبغت‌الله مجددی کسی که تلاش دارد چهره صلح‌طلب و خیراندیش را از خود ترسیم کند کسی به جز کرزی سراغ نخواهیم داشت.

اما در پنل خیانت‌های بزرگ افغانستان جایگاه او ویژه و خاص خواهد بود اگر عبدالرحمان‌خان و یعقوب‌خان و شاه‌شجاع به معاهده‌ی دیورند و گندمک محکوم به خیانت ملی است، اگر جایگاه کرزی نیز در قد و قامت اسلاف‌شان بیشتر نباشد هرگز کم‌تر نیست.

در سیزده سال زمامداری آقای کرزی که اکنون از خود چهره فراقومی ترسیم می‌کند میزان کشت و قاچاق مواد مخدر به بلندترین میزان ممکن رسید. پول‌های سیاه بی‌شمارب وارد چرخه‌ی اقتصاد کشور شد. صدها فرمانده‌ی مهم امنیتی که نه توان مدیریت جنگ را داشتند و نه لیاقت انجام یک کار را به امر ایشان جاگزین مقام‌های ارشد نظامی ناتو در کشور گردید.

گروه طالبان که در آستانه سقوط و محو کامل قرار داشت با فرمان‌های کرزی احیا گردید و زمینه رشد دوباره آنان فراهم شد. طالبان در دوران حاکمیت کرزی بیشترین جنایت بشری را مرتکب گردیدند ولی کرزی برادران ناراضی خطاب کردند و به امر ایشان از زندان‌ها آزاد گردیدند.

وقتی که جنوب و شرق کشور معمولا ولایت های پشتون‌نشین در آتش جنگ خودی ویران می‌شدند کرزی با دلسوزی تمام از بازسازی آن به عنوان "باز می‌سازیم" یاد می‌کرد و کار برادران‌شان را نه‌تنها تنبیه و سرکوب نمی‌کرد بلک برای مصالحه و جورآمد تشویق می‌کرد.

طراح اصلی انتقال جنگ از جنوب به شمال و مناطق غیرپشتون نشین همین 'مصلح بزرگ' بود و اکنون که خر طالبان در گل گیر کرده است همین جناب برای نجان آنان مشوره‌های قرون وسطایی می‌دهد.
کرزی که قانون اساسی تصویب شده‌ی دوران خودش را بزرگ‌ترین دست‌آورد می‌دانست حالا طرد می‌کند و برای طالبان مشوره می‌دهد تا قانون 'شاه تنبل' را احیا کند و لویه جرگه مشورتی را برای مشروعیت طالبان فرا بخواند. مگر می‌شود هم در زیر حکومت گروه طالبان در سایه‌ی تفنگ زیست و هم در لویه جرگه علیه این گروه مستبد و افراطی رأی داد.

در تازه‌ترین مورد دلسوزی‌های کرزی برای هم‌تباران‌شان رد نظر عمران خان نخست وزیر پاکستان در مورد احیا و تهدید داعش از افغانستان علیه پاکستان است و کرزی پادزهری برای طالبان شده است و گفته است این پاکستان است که داعش از آنجا علیه افغانستان حمله می‌کند و داعش در افغانستان ناچیز است.

عمران خان در نشست همکاری‌های اسلامی اصلی‌ترین حرف را زده است حضور داعش در افغانستان جدی و قابل نگرانی است کرزی هر قدر تلاش کند تا مثل طالبان گروه داعش را کوچک جلوه دهد اما آفتاب با دو انگشت پنهان نمی‌شود.

شهر کابل خوش‌شانس باشد که روزی ماین کنار جاده‌ای در آن انفجار نکند و موتری همراه با سرنشینان بر اثر ماین چسپکی ذوب نشود؛ مردم شهر بر گلیم غم ننشیند. این‌ها مگر از آسمان می‌بارد یا این اعمال تروریستی را تروریستانی به‌انجام می‌رسانند.
فقط در صورتی می‌توان گفت داعش در افغانستان حضور ندارد و تهدید متوجه هیچ گروه قومی در این کشور نیست که طالبان صادقانه اعتراف بکنند انفجار ماین‌های کنار جاده‌ای کار خود شان است و حمله بر مساجد شیعیان هم به دلیل بزرگ‌نمایی داعش از سوی  طالبان صورت می گیرد. اگر چنین نیست در این مقطع سال که فصل سربازگیری داعش و زمان آمادگی جنگ برای بهار است باید قبول کرد که داعش بیخ گوش ما قرار دارد.