پیامدهای اُفت بی‌پیشینه‌ی ارزش پول افغانی برای طالبان چه خواهد بود؟ ـ مجله‌ی اورال

امروز سه‌شنبه، ۱۶ قوس نرخ ۱ دالر آمریکایی به بیشتر صد افغانی رسید. قرار گزارش‌های لحظه‌به‌لحظه هم‌چنان پول افغانی ارزش خود را از دست می‌دهد. این وضعیت آشفتگی جدی را در بازارهای افغانستان به میان آورده است. مردم همه نگران و سراسیمه‌اند. بازرگانان و فروشندگان کالاها بهت‌زده‌ شده‌اند و با بی‌میلی اجناس شان را عرضه می‌کنند. آنان هراس دارند که کالایی را که به فروش می‌رسانند آیا یک روز بعد قادر خواهند بود که با همان قیمت آن را به‌دست آورند.

اگر روند روبه‌رشد افت ارزش پول افغانی هم‌چنان ادامه پیدا کند، چه پیامدهایی را به همراه‌ خواهد داشت؟

در صورتی‌که حکومت طالبان قادر به کنترل وضعیت آشفته‌ی بازار ارز در کشور نشود و نتوانند جلو کاهش پول افغانی را بگیرند،‌ پیامدهای جدی‌ای را هم به جامعه و شهروندان و هم برای طالبان به دنبال دارد.

هرگاه کاهش ارزش پول افغانی مهار نشود، قیمت‌های مواد اولیه به سرعت بلند می‌رود. شهروندان افغانستان که اکثراً‌ از بی‌کاری و فقر رنج می‌برند، به شدت آسیب‌پذیر می‌شوند. گراف گرسنگی و قحطی صعود می‌کند. امکان آن که افراد زیادی به دلیل قحطی و گرسنگی به کام مرگ کشانیده شود،‌ بیشتر می‌شود. گرسنگی و فقر خود سبب تحرکات اجتماعی و در نهایت باعث ایجاد هرج‌ومرج و بی‌نظمی اجتماعی می‌گردد. وقتی مردم از گرسنگی به‌تنگ آید دیگر هیچ چیزی جلو آنان را گرفته نخواهد توانست.

مردم برای بقای خود و فرزندان شان مجبور می‌شوند دست به هرکاری بزنند. آمار جرایم، سرقت، راه‌گیری زیاد می‌شود و شاید در مواردی هم غارت اموال عمومی را به‌دنبال داشته باشد.

واضح است کسی که شاهد گرسنگی و مرگ فرزندان و عزیزان‌اش باشد،‌ آرام نمی‌نشیند. وقتی مردم دیگر تحمل وضعیت فاجعه‌بار را نداشته باشند، سرانجام دست به شورش و قیام می‌زنند. آن‌گاه نه توپ و تانک طالبان جلو آنان را گرفته می‌توانند؛ نه ملیشه‌های وحشی آنان توان مهار وضعیت را دارند و نه کشورهای حامی این گروه افراطی قادر به مدیریت بحران است. تاریخ به اثبات رسانیده‌اند که شورش اجتماعی در اغلب موارد منجر به سرنگونی حکومت‌ها شده‌اند.

آیا سردم‌داران گروه افراطی طالبان متوجه استند که روی انبار باروت نشسته‌اند و هر لحظه احتمال امکان انفجار عظیمی می‌رود که خشم مردم به‌جان رسیده، آنان را به زیر کشند و با وسایل امکانات خود شان آنان را نیست و نابود کنند. بهتر است طالبان به هوش بیایند از لجاجت و تک‌روی دست‌بردار شوند،‌ تدبیری بی‌اندیشند، وگرنه فاجعه‌ی اتفاق خواهد افتاد که آن طرف آن ناپیدا باشد.