فرار از مسلخ و گرفتاری در برزخ؛ سرنوشت هزاران مهاجر افغانستانی در اندونزی - مجله‌ی اورال

مجله‌ی اورال- اندونزی؛ در حدود ۷۵۰۰ مهاجر افغانستانی در شهرهای مختلف اندونزی از مدت تقریباً ده سال به این‌طرف در بدترین حالت و وضعیت قرار دارند و در سرگمی، بی‌سرنوشتی، فقر، بی‌کاری، گرسنگی و مایوسی کامل به سر می‌برند. اینها از کشتارگاهی به نام افغانستان از روی مجبوریت و برای زنده ماندن و آینده‌ی بهتر در اندونزی رفته بودند تا از آنجا مطابق قانون در کشورهای مهاجرپذیر اسکان یابند؛ اما متاسفانه اندونزی برای آنها به زندان بدون محاکمه تبدیل شده‌است و هیچ یکی از کشورهای مهاجرپذیر و سازمان‌های بین‌المللی که در زمینه‌ی مهاجرت فعال هستند و از جمله UNHCR و IOM به سراغ آنها نرفته‌است و به مشکلات آنها توجه نکرده‌اند.

با وجود ده‌ها تظاهرات و خودکشی حدود 15 نفر تا کنون از بی‌سرنوشتی، افسردگی و گرسنگی بازهم کسی به داد این فراموش شده گان نرسیده است.
بعد از تسلط طالبان کشورهای مهاجرپذیر از جمله ایالات متحده‌ی آمریکا، کانادا، استرالیا و کشورهای اروپایی دزدان، قاچاق‌چیان، میلیونران وابسته به ارگ، شورای امنیت و امنیت ملی را که هم در افغانستان، هم در امارات متحده‌ی عربی و هم در ترکیه صاحب خانه، کاشانه، تجارت، مال و منال هستند و به هیچ وجه و در هیچ کجای زندگی آنها در خطر نیستند و با پول دزدی در هر کجا که خواسته باشند می‌روند و زندگی می‌کنند. با پولی که دزدیده‌اند عیش و نوش می‌کنند و توجه به مهاجرین مستحق اندونزی که از دست همین دزدان و تروریسم فرار کرده بودند نکردند. جالب این است که با دزدان ارگی حتی اعضا و هواداران امارتی را نیز انتقال داده اند.

نه دزدان ارگی و نه اعضا و هواداران امارتی به درد کشورهای مهاجرپذیر نمی‌خورند، بل‌که مهاجرین اندونزی در هر کشوری که بروند وارد سیستم کار و تحصیل می‌شوند؛ چون برای زندگی بهتر که حق انسان‌هاست از دوزخی به‌نام افغانستان فرار کرده بودند.

امیدواریم که کشورهای مهاجرپذیر و سازمان‌های بین‌المللی فعال در زمینه‌ی مهاجرت از جمله UNHCR و IOM  توجه جدی کنند.