درخواست مهاجران افغانستانی مقیم در اندونزیا از سازمان‌های مهاجرتی ـ مجله‌ی اورال

مهاجران مقیم در اندونزی از سازمان‌های معتبر مهاجرتی در دنیا می‌خواهند که به آن‌ها هرچه عاجل‌تر کمک کنند. این مهاجران که نزدیک به ده سال است، در کشور اندونزی بدون سرنوشت به سر می‌برند، از سازمان‌های  UNHCR و IOM می‌خواهند که به مشکلات آنان رسیدگی کنند و آنان را که از آن «بی‌سرنوشتی مطلقِ» چندین‌ساله می‌خوانند نجات دهند.

آنان می‌گویند که هزاران مهاجر در گوشه‌وکنار کشورهای دنیا به خصوص کشور اندونزی از چندین‌سال بدین‌سو در وضعیت نامناسبی به سر می‌برند. آنان تاکید می‌کنند که اگر سازمان‌های معتبر مهاجرتی به مشکلات مهاجران رسیدگی و در اسکان آنها در کشورهای مهاجرپذیر همکاری نکنند، دنیا شاهد یک فاجعه‌ی بزرگی انسانی در اندونزیا خواهد بود.

آنان می‌گویند که تا کنون شماری از مهاجران مقیم در اندونزی از بی‌سرنوشتی دچار مشکلات روانی شده‌اند و عده‌ای از آنان تا کنون خودکشی کرده‌اند. آنان می‌گویند که با وجود اعتصاب غذا، تظاهرات و شکایت‌های مکرر تا کنون هیچ ارگان رسمی به مشکلات آنان توجه نکرده‌اند.

آنان تاکید می‌کنند که مهاجرت حق قانونی تمامی انسان‌ها در روی زمین‌اند و هر مهاجر حق اسکان در یک کشور مطابق میل‌اش را دارد؛ اما اضافه می‌کنند که با وجود گذشت چندین‌سال هیچ ارگانی سراغ آنها نرفته‌اند تا در معرفی و اسکان آنها در کشورهای مهاجرپذیر همکاری کنند. آنان از وضعیت بد زندگی و رفتار نامناسب دولت اندونزی نیز شکایت دارند و خاطر نشان می‌سازند که اگر به آنها توجه نشوند، شماری زیادی از این مهاجران از گرسنگی، سرما و بی‌خانمانی تلف خواهند شد.