کودکان افغانستان قربانیان اصلی در حاکمیت طالبان
فقر گسترده و بیپیشینه زندگی شهروندان افغانستان را تهدید میکند. بنابر آخرین گزارش سازمان ملل متحد، ۹۸ درصد جمعیت ۴۰ میلیونی مردم افغانستان تا نیمهی سال ۲۰۲۲ زیر خط فقر قرار خواهند گرفت. کارشناسان سازمان ملل متحد در مورد بحران انسانی در افغانستان به علت مهاجرت، فقر مزمن و تصرف افغانستان به واسطهی طالبان بارها هشدار دادهاند.
اما در این میان کودکان قربانیان رده اول فاجعهی انسانی در افغانستان اند. با بدتر شدن وضعیت اقتصادی خانوادهها کودکان با چالشها و مشکلات متعدد روبهرو اند. محروم شدن از آموزش، کارهای شاقه و اجباری، ازدواجهای زودهنگام، سوءتغذی و انواع سوءاستفاده از چالشهاییاند که کودکان افغانستان را در معرض خطر و نابودی قرار دادهاند.
گرچند آمار دقیق و رسمی از کودکان در افغانستان وجود ندارد که چند درصد کل جمعیت کشور را تشکیل میدهد اما براساس برآورد تقریبی یک بر سه حصهی نفوس این کشور را کودکان تشکیل میدهد.
براساس تازهترین آماری که از سوی سازمان ملل ارایه شدهاست، چهارونیم میلیون کودک در افغانستان از رفتن به مکتب محروم هستند که در حدود نصف این رقم را دختران تشکیل میدهند.
با خراب شدن وضعیت اقتصادی خانوادهها آنان مجبور میشوند که کودکان خود را وادار به انجام کارهای شاقه و طاقتفرسا کنند. اکنون تعداد زیادی از کودکان برای پیدا کردن پول در روی جادهها در پایتخت و شهرهای دیگر افغانستان مصروف دست فروشی و کار اند. تعدادی هم در خانهها قالینبافی میکنند. کودکان کار به صورت جدی در معرض انواع سوءاستفادهها از جمله سوءاستفاده جنسی قرار میگیرند.
در این اواخر دو مشکل حاد دیگر نیز به کرات از سوی رسانهها گزارش شده است: ۱. فروش کودکان، ۲. افزایش ازدواجهای زیر سن.
برخی از خانوادهها در ولایتهای مختلف افغانستان مجبور به فروش فرزندان خود شدهاند تا سایر اولادهایشان از گرسنگی تلف نشوند. همچنان گزارشهای موثق منتشر شدهاند که ازدواجهای زیر سن دختران افزایش پیدا کردهاند. خانوادهها حاضر شدهاند در بدل پول دختران خود را عروسی کنند.
به دلیل فقر و گرسنگی افرادی زیاد با گرسنگی و کمبود مواد غذایی در افغانستان مواجهاند. در این میان کودکان بیشتر از همه آسیببپذیراند و به همین علت به سوءتغذی و بیماری گرفتار میشوند.
رویهمرفته اگر سازمان ملل متحد برنامهای موثری برای حل مشکلات کودکان افغانستان نداشته باشد، هزار کودک به علت مشکلاتی که ذکر شد آینده و حیات شان در معرض خطر جدی قرار دارند. زیرا طالبان در این مورد هیچگونه احساس مسوولیت ندارد.