مردی مجبور به دادن دختران خود در بدل قرض‌داری‌اش شد
مردی در یکی از قریه‌جات دره فولادی مرکز ولایت بامیان، دو دخترش را در بدل قرضداری خود داد. مردم محل، می‌گویند که این مرد در دوران قبل از حکومت طالبان به دلیل فقر و تنگدستی و برای به راه انداختن کسب و کارش از یکی از دوستانش، مبلغ سه صد هزار افغانی قرض گرفته بود. زمانی که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفت، شرایط اقتصادی به بدترین حد خود رسید و بیشتر کسب و کارها خوابیدند. این مرد هم به خاطر اینکه دیگر توان پرداخت قرض خود را نداشت و امیدی برای ایجاد درآمد برایش باقی نماند؛ به ناچار به جای قرضه‌اش، دو دختر نوجوان‌اش را به پسران مردی که از او بدهکار بود، بدهد. گفته می‌شود که این دختران هنوز به سن قانونی ازدواج نرسیده‌اند.
ادامه فقر و بیکاری در کشور باعث شده است که یک عده مجبور به فروش اولادهای خود شوند. مرضیه، یک خانم بی سرپرست در ولایت غزنی در مورد دلیل اعلام فروش دختر خود گفته بود که من یک زن بی سرپرست هستم جز خدا هیچ کس را ندارم و قبلا با کالا شویی در خانه‌ها نیاز اولادهای خود را تأمین می‌کردم ولی امسال کار و در آمد نیست به همین دلیل مجبور شده ام که یک دختر خود را به فروش برسانم تا شکم چند دختر دیگر خود را سیر کنم.
به گفته وی چند بار یک فرد خیر برای وی کمک از سال قبل تا حال نیز آورده است ولی آن کمک‌ها کفایت نکرده، هم‌چنان فعلا افراد فقیر بسیار زیاد است رسیدگی به همه دشوار است و آن کمک ها کفایت مرا نکرده و مجبور به فروش دختر خود شده‌ام.
این خانم خواهان دریافت کمک از سوی خیرین شده گفت: کمک‌های جهان که در ولایت غزنی می‌آید هرگز برای فقرای حقیقی توزیع نمی‌گردد.
از هنگام سقوط افغانستان به دست گروه طالبان در نزدیک به سه ماه پیش، فقر، بیکاری و گرسنگی در این کشور شدیداً افزایش یافته است بشکلی که برای بیشتر مردم این کشور تأمین نیازهای اولیه زندگی مانند غذا دشوارتر شده است.
با تسلط گروه طالبان بر کابل و افتادن قدرت در افغانستان به دست این گروه در تاریخ ١۵ اگست امسال، کمک‌های بین‌المللی به این کشور قطع شد و با تعطیل شدن بسیاری فعالیت‌ها، اقتصاد این کشور در آستانه فروپاشی قرار گرفت و بسیاری را در وضعیت بیکاری و فقر قرار داد.
در این روزها، مردم افغانستان وضعیت دشوارتر زندگی را سپری می‌کنند و تهیه نیازهای اولیه زندگی مانند غذا برای بسیاری از شهروندان این کشور دشوارتر و حتی ناممکن شده است.
دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) اعلام کرد «بیش از نیمی از جمعیت در سال ٢٠٢١ با نا امنی غذایی حاد مواجه خواهند شد. امسال، انتظار می‌رود که ٣٫٢ میلیون کودک دچار سوء تغذیه حاد شوند که یک میلیون نفر از آنها بدون درمان فوری در معرض خطر مرگ قرار دارند. می‌توان از یک فاجعه انسانی جلوگیری کرد. ما نمی‌توانیم مردم افغانستان را تنها رها کنیم.»
در همین حال، کانی ویگناراجا، مدیر بخش آسیا و اقیانوسیۀ برنامۀ توسعۀ سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان در آستانۀ رکود شدید اقتصادی و خطر گسترش گرسنگی و فقر همه‌گیر قرار دارد و اگر بحران کنونی برطرف نشود، تا اواسط سال آینده، بیش از ٩٧ درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر قرار خواهند گرفت.
به گزارش شبکه خبری CNN، یکی از این دختران فروخته شده، پروانه ٩ ساله در ولایت بادغیس در غرب افغانستان است که در یک خانواده هشت نفری زندگی می‌کرد. او به دلیل فقر و گرسنگی توسط پدرش به یک مرد 55 ساله فروخته شد تا اعضای دیگر خانواده گرسنه‌اش زنده بمانند.
با سقوط افغانستان به دست طالبان و قرار گرفتن اقتصاد این کشور در آستانه فروپاشی، پدر پروانه یکی از شهروندان افغان است که قادر به تأمین نیازهای اولیه زندگی مانند غذا نیست.
سازمان ملل در گزارشی تکان دهنده در مورد وضعیت کودکان به ویژه فروش کودکان برای ازدواج گفته است در یک مورد حتی کودک بیست روزه برای ازدواج در آینده در افغانستان فروخته شده است.
هنریتا فور؛ مدیر اجرایی نهاد حمایت از کودکان سازمان یا یونیسف، گفته است ازدواج کودکان در افغانستان به شدت در حال افزایش است.
خانم فور در بیانیه‌ای که روز جمعه (۲۱ عقرب) از سوی یونیسف نشر شد افزوده‌است :«ما گزارش‌های موثقی از خانواده‌هایی دریافت کرده‌ایم که در ازای دریافت جهیزیه، دختران ۲۰ روزه را برای ازدواج در آینده پیشنهاد می‌کنند.»
وی بیان کردهاست حتی قبل از بی‌ثباتی سیاسی، یونیسف ۱۸۳ ازدواج کودکان و ۱۰ مورد فروش آن را در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ تنها در ولایات هرات و بادغیس ثبت کردند. این کودکان بین ۶ ماه تا ۱۷ سال سن داشتند.
یونیسف تخمین زده‌است که ۲۸ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله افغانستان قبل از سن ۱۸ سالگی ازدواج کرده اند.
به گفته این نهاد، همه‌گیری کووید-۱۹، بحران غذایی و شروع زمستان، وضعیت خانواده‌ها را تشدید کردهاست. به گفته یونیسف، در سال ۲۰۲۰، تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان به قدری فقیر بودند که فاقد نیازهای ضروری مانند تغذیه اولیه یا آب پاک بودند.
مدیر اجرایی نونیسف گفته‌است: «وضعیت بسیار وخیم اقتصادی در افغانستان خانواده های بیشتری را به عمق فقر سوق می‌دهد و آنها را مجبور به انتخاب های ناامیدکننده می کند، مانند سرکار گذاشتن کودکان و ازدواج با دختران در سنین پایین.»
او در ادامه افزوده است که از آنجایی که بیشتر دختران نوجوان هنوز اجازه ندارند به مکتب بروند، خطر ازدواج کودکان بیشتر شده است.
به گفته او، «آموزش اغلب بهترین محافظت در برابر مکانیسم‌های مقابله‌ای منفی مانند ازدواج کودکان و کار کودکان است.»
خانم فور تصریح کرده است که ازدواج کودکان می‌تواند یک عمر رنج را به همراه داشته باشد. به گفته او، دخترانی که قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی ازدواج می‌کنند، بیشتر در معرض خشونت خانگی، تبعیض، سوء استفاده و همچنین در برابر عوارض بارداری و زایمان آسیب‌پذیرتر هستند.
او گفته است که یونیسف همچنین با عالمانی دینی همکاری خواهد کرد تا اطمینان حاصل کند که آنها در «نکاح» (قرارداد ازدواج) دختران جوان مشارکت ندارند.
مدیر اجرایی یونیسف این اقدام را کافی ندانسته و از مقامات طالبان خواسته است که اقدامات مشخصی را برای حمایت و حفاظت از آسیب پذیرترین خانواده‌ها و دختران انجام دهند.
او گفته است: «ما از مقامات بالفعل می‌خواهیم که بازگشایی مکاتب را برای همه دختران در اولویت قرار دهند و به معلمان زن اجازه دهند بدون هیچ تأخیر دیگری به کار خود ادامه دهند.»
این مقام سازمان ملل در پایان بیانیه خود گفته است که «آینده یک نسل کامل در خطر است.»
