

نامهی امیر خان متقی به کنگره آمریکا و توماس وست، نماینده جدید آمریکا برای افغانستان
امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان در نامۀ سرگشاده به کانگرس ایالات متحده امریکا، منجمد کردن داراییهای افغانستان را دور از منطق خوانده و از امریکا خواسته است تا پولهای افغانستان را آزاد کرده و محدودیتها را بردارد.
امیر خان متقی، برای نخسیتن بار در یک نامه سرگشاده به کنگره ایالات متحده آمریکا اذعان کرده است که افغانستان با بحران مالی و اقتصادی مواجه است و از آن کشور خواسته است تا هر چه زودتر دارایی مسدودشده افغانستان را آزاد کند.
آقای متقی روز چهارشنبه ۱۷ نومبر در این نامه گفته است که روابط حدود صد سالۀ امریکا و افغانستان فراز و نشیبهایی داشته است، اما او توافقنامۀ دوحه را عامل روابط مثبت آیندۀ دو کشور بیان کرده است.
وزارت خارجه طالبان در این نامه تاکید کرده است که "انسداد دارایی افغانستان از سوی آمریکا، شهروندان این کشور را از دسترسی به نان و دارو محروم کرده است و توجیه سیاسی ندارد و به حیثیت دولت و مردم امریکا لطمه وارد میکند."
در این نامه وزیر خارجه طالبان آمده است: "ما باورمندیم که مسدود کردن پول های افغانستان نه مشکل را حل می کند و نه خواست مردم آمریکا است، بنابراین دولت شما باید پول های ما را آزاد کند."
در نامه سر گشاده طالبان به کانگرس آمریکا با آن که لحنی التماسجویانه دارد و از امریکا خواسته است تا با عادیسازی روابط با طالبان، روی معادن، صنعت و کشاورزی در افغانستان سرمایهگذاری کنند، در عین حال هشدار میدهد که در صورت عدم آزادسازی سرمایههای افغانستان، جهان نیز با موج جدیدی از پناهجویان افغانستان و پیامدهای اقتصادی آن مواجه خواهد شد.
با مسلط شدن طالبان بر افغانستان، نزدیک به ۱۰ میلیارد دالر پول نقد بانک مرکزی افغانستان در خارج از کشور منجمد شده که بیشتر آن در ایالات متحده میباشد. وزارت مالیهٔ ایالات متحده گفته است که هیچ برنامهای برای آزادسازی این پول وجود ندارد.
توماس وست، نماینده جدید آمریکا برای افغانستان در سری توییتهایی به نامه اخیر امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان خطاب به نمایندگان کنگره آمریکا پاسخ داده است.
قای وست نوشته که نامه طالبان به کنگره حقایق مربوط به بحران اقتصادی و بشردوستانه افغانستان را اشتباه تفسیر کرده است. "افغانستان متأسفانه پیش از اواسط ماه اوت از یک بحران بشردوستانه وحشتناک رنج میبرد که جنگ، سالها خشکسالی و همهگیری (کرونا) آن را بدتر کرده بود."
آقای وست میگوید: "مقامات ایالات متحده سالها به طالبان تصریح کردند که اگر آنها بهجای حل و فصل بر مبنای مذاکره با افغانهای هموطن خود، به دنبال تسلط نظامی باشند، همه کمکهای اساسی غیربشردوستانه توسط جامعه بینالمللی متوقف میشود - اقتصاد کشوری که به شدت به این کمکها در ارایه خدمات اساسی وابسته است، و حالا این اتفاق افتاده است."
او افزوده که طالبان باید مشروعیت و حمایت را از طریق اقداماتی برای مقابله با تروریسم، ایجاد یک دولت فراگیر، و احترام به حقوق اقلیتها، زنان و دختران - از جمله دسترسی برابر به آموزش و اشتغال به دست آورند.
در پایان نیز گفته که ایالات متحده به حمایت از مردم افغانستان با کمکهای بشردوستانه ادامه خواهد داد.
او گفت: "آمریکا امسال ۴۷۴ میلیون دلار کمکهای بشردوستانه تخصیص دادهاست، از تلاشهای قوی متحدان و شرکای آمریکا در این وضعیت قدردانی میکنیم، و تمام تلاش خود را برای کمک به سازمان ملل و عوامل بشردوستانه انجام میدهیم تا در زمستان امسال به کارهای خود برسند."
بر علاوه عدم مشروعیت ملی و بین المللی طالبان، اکثریت رهبران و اعضای کابینه خودخوانده این گروه را افراد تحت تعقیب نهادهای امنیتی امریکا تشکیل میدهند.
نملا محمد حسن آخوند، از افراد تحت تعقیب افبیآی، اداره تحقیقات فدرال آمریکا و یکی از بنیانگذاران گروه شبهنظامی طالبان، در صدر فهرست این کابینه تک قومی، تک گروهی و سراسر مردانه به عنوان سرپرست ریاست الوزرا، جایی خوش کرده است. نام او در فهرست سیاه سازمان ملل متحد نیز قرار دارد.
ملا عبدالغنی برادر، بنیانگذارانی گروه طالبان، به عنوان معاون اول ریاست الوزرا تعیین شده است.
برادر در سال ۲۰۱۰ در جریان یک عملیات مشترک آمریکا و پاکستان بازداشت و تا سال ۲۰۱۸ در پاکستان زندانی بود.
سراجالدین حقانی، سرپرست وزارت داخله در کابینه طالبان، یکی از سران شبکه حقانی است که آمریکا در ازای سر او جایزه ۱۰ میلیون دلاری تعیین کرده است. شبکه حقانی از جمله گروههای تروریستی تحریم آمریکا در پاکستان و افغانستان است.
سراجالدین حقانی که با القاعده - که در فهرست گروههای تروریستی آمریکا و مسئول حملات ۱۱ سپتامبر است- روابط نزدیک دارد، اکنون در راس سازمانی همتراز اداره تحقیقات فدرال در افغانستان قرار گرفته است.
در فهرست افراد تحت تعقیب اداره تحقیقات فدرال آمریکا آمده که حقانی به دلیل «پرسشهایی درباره حمله ژانویه ۲۰۰۸ به هتلی در کابل، که در آن شش نفر از جمله یک آمریکایی کشته شدند، تحت تحقیب است.»
افبیآی نوشته است: «باور بر این است که او در حملات برونمرزی علیه آمریکا و نیروهای ائتلاف در افغانستان نقش هماهنگی و مشارکتی داشته است.»