چرا هند میزبان مذاکرات چندجانبه آژانس‌های امنیت ملی در مورد افغانستان بود

هند در 10 و 11 نوامبر میزبان نشست مشاوران امنیت ملی NSA در مورد وضعیت افغانستان بود.
این جلسه قرار بود در سال 2020 برگزار شود. کووید-19 آن را به تاخیر انداخت. دو جلسه از این ترتیب در سال های 2018 و 2019 برگزار شده بود. در آن زمان، افغانستان یک کشور دموکراسی بود. اکنون وضعیت در افغانستان به شدت تغییر کرده است. حالا یک دیکتاتوری اسلام گرا که اغلب رهبران آن در لیست سیاه سازمان ملل و  تحت تعقیب پلیس امریکا قرار دارند.

هند از کشورهایی مانند قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، روسیه، ایران، پاکستان و چین دعوت کرده بود. هفت کشور از این تعداد شرکت خود را در نشست NSA تایید کرده اند.
دو کشوری که دعوت هند برای گفتگو در مورد افغانستان را رد کرده اند، همان‌هایی هستند که به عنوان حامیان سرسخت حکومت افراطی طالبان  ( پاکستان و چین) ظاهر شده‌اند.

پاکستان در واقع از بازگشت گروه طالبان به افغانستان آنقدر خوشحال بود که اعلام کرد سرمایه گذاری هند در جمهوری و غیرنظامی افغانستان  محکوم به شکست است.

با این حال، هند علیرغم مقاومت در برابر فشارهای ظاهری برای به رسمیت شناختن حکومت افراطی طالبان، تلاش کرده در افغانستان مرتبط بماند.

هند کانال ارتباطی خود را با حکومت افراطی طالبان ایجاد و حفظ کرده است.

نگرانی هند به ویژه با توجه به نزدیکی پیچیده بین حکومت افراطی طالبان و  ‌سرویس اطلاعاتی ارتش پاکستان ISI و گروه‌های تروریستی مختلف که از خاک پاکستان فعالیت می‌کنند، شدیدتر بوده است.

معید یوسف مسول شورای امنیت ملی پاکستان، با رد دعوت هند، این کشور را به "ویرانگر" بودن متهم کرد که "نمی تواند صلح طلب" در افغانستان باشد.

چین همچنین گفت که بخشی از توافقی نخواهد بود که به ابتکار هند در مورد قضیه افغانستان خود اتخاذ گردد.

علاوه بر پاکستان و چین، ایران نیز اخیراً هند را برای نشستی در مورد افغانستان دعوت نکرده بود. ایران سهم هند در افغانستان را به دلیل اینکه یک همسایه «همجوار» نیست رد کرده است. با این حال آژانس امنیت ملی ایران با همتای هندی آجیت دوال در دهلی نو در مورد افغانستان گفتگو کردند.

هند بیش از 3 میلیارد دلار در افغانستان سرمایه گذاری کرده است تا این کشور را به عنوان حیاط خلوت خنثی کننده طرح آشکار و پنهان پاکستان برای حمایت از تروریسم مقاوم بسازد.

بازگشت گروه طالبان به افغانستان این گروه را در موقعیت مطلوبی و خلاف منافع هند ارتقاع داده است.

اما شوراهای امنیت ملی کشورهای همسایه افغانستان در حالی گرد هم آمدند  که لحن ضد تروریسم روز به روز بیشتر می‌گردد. تمرکز شورا های امنیت ملی احتمالاً بالای قطعنامه 2593 شورای امنیت سازمان ملل متحد UNSC است.

این قطعنامه در زمانی که هند رئیس این شور  بود، توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد. این قطعنامه بر عدم افراط گرایی و ترور از افغانستان تاکید می کند. در این چارچوب است که نشست آژانس امنیت ملی از سوی برخی کارشناسان به عنوان «یک نوع برگ قابل بازی برای هند» در رابطه با دیپلماسی در مورد افغانستان تلقی گردد.