

گزارش كوتاه از همایش، بزرگداشت شهدای زابل و بررسی وضعیت امنیتی
سالون با تصاويری از شكريه، فرخنده، رخشانه و بقيه شهداي حوادث تروريستي در افغانستان مزين گرديده بود. مراسم بعد از ظهر روز يكشنبه ١٣ دسامبر ٢٠١٥ با حضور باشكوهي از خواهران و برادران، فرهنگيان و شخصيت برجسته اجتماعي از كشورهاي هالند، بلژيك، آلمان و سويدن آغاز گرديد و آجنداي برنامه که از قبل تهیه شده بود توسط مجري ( آقاي امير همايون صادقي) به سمع حاضرین رسانيده شد و بعد آیاتی از قرآن شریف توسط آقاي شير محمد مجدود در شروع برنامه قرائت گرديد. سپس مقالهاي در اعتراض به كشتار و تروريسم توسط آقاي رضا اخلاقي آرائه گرديد. بعد از آن آقاي عباسی طي سخناني، بيعدالتي و مداخلات كشورهاي ايران و پاكستان را از جمله اصلي ترين علت وخامت اوضاع در افغانستان شمرد. وي در بخشي از سخنانش گفت در كشوري كه امنيت و خوشي نباشد، خيري در آن نيست. در ادامه، حاجي عنايت علیزاده رىيس مركز فرهنگی فیض محمد کاتب طي بيانيه مفصل خويش، رقابت بين قدرت هاي جهاني، مداخلات كشورهاي همسايه در امور افغانستان و بي بندوباري سياسي، فساد، بيعدالتي داخلي و عدم هماهنگي لازم در بين كتلههاي مردمي در افغانستان را اصلي ترين عوامل تداوم نا امني و پيچيدگي اوضاع در كشور بر شمرد. وي در بخشي ديگري از سخنانش گفت: درحاليكه فساد و بي كفايتي دمار از روزگار مردم ربوده و چالش هاي خطرناك امنيتي هر روز از مردم قرباني ميگيرد، مقامات دولتي با كدام روي بر پناهجويان افغان انگشت انتقاد بلند ميكنند؟ حكومت اولتر از همه امنيت مردم را تأمين و مشكلات آنانرا مسئولانه بررسي و براي حل آن تلاش نمايد، هيچ كسي كشور را ترك نخواهد كرد.
آقای علي زاده جنبش بزرگ٢٠ عقرب را مايه اميدواري دانسته و گفت كه در صورت مديريت درست همچو گردهماييها و آشكار شدن تاثيرات مثبت آن در روند زندگي روزمره مردم بسيار به زودي همين خيزشهاي مردمي باعث اصلاحات و تحولات عميق در تغيير مسير تاريخ به نفع مردم افغانستان خواهد گرديد. پس از آن خانم زهرا جمالی با دکلمه پارچه شعری، از شهداي حوادث تروريستي یاد آوری کرد. سپس آقای احمد ولي شاپور رىيس اتحاديه انجمن افغانهای هالند، سخنرانی نموده و خواهان وحدت و یکپارچگی در بین تمام اقوام افغانستان گردید. شاپور گفت: طي دهههاي متمادي اصل حضور اقوام در ساختار نظام افغانستان مورد توجه قرار نميگيرد بناءً مردم در اين كشور كتله كتله و قبيله قبيله عليه همديگر جنگيدهاند. شاپور اضافه نمود كه در حادثه زابل نظام نتوانست قربانيان را آزاد و يا شايد دستهایي از داخل نظام نگذاشت تا قضيه به خوبي ختم گردد و ممكن استخبارات منطقه ميخواست تا چالشهاي قومي را در افغانستان تشديد نمايند. متعاقبا آقاي مشكور كابلي، طي سخنان خويش حادثه زابل را با انگيزه باز نمودن پروندههاي تلخ قديمي بين مردم افغانستان خواند تا بدين وسيله هزارهها را مجبور به انتقام جويي نمايد تا بحراني در افغانستان خلق گردد. ولي هوشياري مردم هزاره همه توطئه ها را خنثا كرد. دهها هزار نفر به صورت شكوهمند و خود جوش به سركها آمدند.
با وجوديكه برخي تلويزيونهایي كه هدف شانرا دفاع از قوم بيان ميدارند ولي نه تنها در اين قضيه سكوت كردند كه برعكس عليه اين جنبش مردمي قرار گرفتند. اما نقش شبكههاي اجتماعي در خروش، هماهنگی و خبر رساني اين راهپيمايي مردمي بسيار ارزشمند بود. وي ادامه داد: شبكههاي اجتماعي و فيسبوك مردم را قدرتمند ساخته است و اين يك نعمت است. مشكور گفت: نقش سازمان ملل در قبال شهداي زابل خاموشي و سكوتي ناشی از بيتوجهي و ضعف بود و رويكرد حكومت افغانستان از جمله ریاست جمهوري و رياست اجرایی قابل دفاع نبود. آيا هرگاه دختر خودشان در عوض شكريه ميبود نيز چنين معامله ميكردند؟ وي در ادامه سخنانش رويكرد كشورهاي اسلامي در قبال حادثه زابل و قتل شكريه را به شدت نقد كرد و گفت: آيا خون شكريه كم رنگتر از خون اطفال فلسطيني است؟ جمهوري اسلامي ايران، پاكستان و بقيه كشورهاي اسلامي، كسانيكه ادعاي ولايت دارند و براي اطفال فلسطينی و بقيه قضايا نعره ميكشند و خود را پاره ميكنند در قبال قضايا چنين نا عادلانه ظاهر ميشوند. سپس نوبت به آقاي نوروزي نوزادي رسيد، ايشان طي سخنان خويش، حكومت افغانستان را ممثل يك حكومت وحدت ملي ندانسته و چشم پوشي مقامات را در قبال مشكلات مردم سخيف دانست. نوزادي خواهان هماهنگي و وحدت مردم افغانستان گرديد و گفت که اميدوارم كه مركز كاتب باعث گردد تا بتوانيم در تامين امنيت بيشتر براي كشور ميزبان كمك كنيم، وحدت و همدلي بيشتري را بين افغانها بهوجود بياوريم تا مُمد براي كاهش خونريزي در كشور خويش ثابت گرديم.
بعدا آقاي حسين ورسي در بخشي از سخنانش بر لزوم پيگيري جنبش تبسم تاكيد كرده گفت: برما لازم است که این جنبش را باید گسترده ساخته وتداوم ببخشیم. ما میتوانیم در عرصههای فرهنگی چون شعر، ادبیات و مقالات تحلیلی بر این جنبش مکث نماییم و مطالبات این جنبش را پی بگیریم. یکی از خواست های مهمی که عبارت از تامین امنیت تمام شاهراههای افغانستان از جمله راههای خطر آفرین افغانستان مرکزی است، بطور جدی باید از ایجاد یک قول اردو در این مناطق، دفاع گردد تا افراز آن ازپا ننشینیم. ما درراستای جنبش تبسم، برای وحدت ملی ، همدیگر پذیری، مبارزه با سیاست حذف، تصفیه ارگ از خیانت کاران، مبارزه با ستون پنجم در دولت ، مبارزه با فساد اداری وغیره ، تلاش مجدانه به خرچ بدهیم. 20 عقرب باید بنام روز " دادخواهی ملی تبسم " نامگذاری شود. در ادامه وي پيشنهاد نمود که : بیایید «کمیته دادخواهی ملی تبسم» را ایجاد نماییم که این کمیته از همینجا آغاز بکار کند و بعد در تمام کشورهای اروپایی وغربی تعمیم داده شود. این کمیته طوری باید سازمان داده شود که تمام تبارهای خرد و بزرگ افغانستان در آن چهره خود را ببینند. این کمیته میتواند در سه محور عمده فعال گردد: یک، تحکیم وحدت ملی. دو، مبارزه با تروریسم و تنویر افکار عامه کشورهای غربی در قبال «اسلام هراسی» آنها. سه: مبارزه برا ی پذیرش افغانهای مهاجر که برای پناه گزینی به کشورهای اروپایی رسیده اند. قبل از ختم، قطعنامه همايش توسط آقاي خاطري به زبان هالندي قرائت گرديد. در نهايت با دعای حاج امين احمدي محفل ختم و حاضرين به صرف غذا دعوت شدند.