

آیا شهروندان کابل دوباره به خیابان ها می آیند؟
نویسنده: غزل گلشیری
ترجمه از فرانسوی: نسیم ابراهیمی
روز چهارشنبه 10 نوامبر، ریزش باران نتوانست که هزاران افغان را از بیرون شدن در جاده ها باز دارد؛ آن ها برای عدالت و وضاحت خواستن در مورد سر بریده شدن 7 هزاره بودند که به باور مسئولین حکومتی از سوی افراد وابسته به گروه داعش گردن زده شده بودند. قربانیان، شامل دو زن، یک دختر 9 ساله و چهار مرد دیگر هستند که در ولایت زابل در شهر جنوب شرقیکشور، به قتل رسیده بودند. اجساد آن ها در پایتخت منتقل شدند. تظاهرات کنندگان که شمار آن ها به هزاران تن می رسیدند، اجساد قربانیان را بالایشانه های خود تا پیش ارگ ریاست جمهوری در کارته وزیر اکبرخان حمل می کردند، خواستار استعفای رییس جمهور اشرف غنی و عبدالله عبدالله رییس اجراییه کشور شدند. تظاهرات کنندگان مسئولین حکومتی را متهم می کردندکه برای آزاد سازی مسافران که مدت ها پیش گروگان گرفته شده بودند، بی توجهی کرده اند.
تظاهرات کنندگان در برابر کاخ ریاست جمهوری شعار می دادند: «به سیاست سکوت در برابر جنایت پایان دهید، مرگ بر طالبان، مرگ بر داعش». نیروهای امنیتی، برای جلوگیری از ورود تظاهرات کنندگان در محوطه ی کاخ ریاست جمهوری، بالای تظاهرات کنندگان آتش گشودند، بر اساس گزارش سایت فارسی بی بی سی، به اثر این شلیگ ها، 7 نفر زخمی شدند.
«دشمن افغانستان»
علی ذکی، یکی تنظیم کنندگان تظاهرات که از قوم هزاره است، در حالی که چشمان خود را بسته است می گوید: «ما، عدالت، برابری و امنیت برای تمامی شهروندان می خواهیم. شعارهای ما، خواست های تمامی مردم افغانستان است؛ خواست های امروزی تنها خواست های هزاره ها نیست». دیانا ثاقب، مستند ساز و فعال جامعه مدنی نیز در تظاهرات حضور داشت،چنین می گفت: «به این فکر نباشید که بریده شدن گلوی هفت هزاره تنها مربوط به این اقلیت قومی است. همه ی ما به صورت مشترک در این اعتراض حضور داریم و همه ی ما می گوییم که ما هزاره هستیم. امروز، پشتون یا تاجیک ... همه در تظاهرات آمده اند. اگر امروز هزاره ها سر بریده شدند، فر دا شاید من سربریده شوم، برای افراطیان فرق نمی کند که چه کسی هستی. وقتی افراطیان بمبی را منفجر می کند، تنها هزاره ها را نشانه نمی گیرد».
رییس جمهو اشرف غنی، در یک سخنرانی تلویزیونی خود تلاش ورزید که تظاهرات کنندگان را آرام سازد. وی گفت که برای آزاد سازی تظاهرات کنندگان زیاد تلاش کرده است و برای رها سازی گروگان ها «90» تروریسترا آزاد ساخته است. وی افزود، ما به گرفتن انتقام خون شهروندان خود مصمم هستیم. رییس جمهور وعده داد که در برابر «دشمنان افغانستان» از هیچ تلاشی ابا نمی ورزد و به هر طریق ممکن می کوشد که کشور به وحدتدست یابد.
«ستون پنجم» ایران
سر بریده شدن هزاره ها در یک حالت ابهام قرار دارد. بر اساس گزارش های رسمی، ولایت زابل، به تاریخ 7 نوامبر شاهد یک درگیری درون گروهی میانطالبان بود. طرف های در گیر یکی از هواداران ملا اختر منصور، جانشینرسمی ملا عمر که در ماه جولای در این کرسی دست یافت و شاخه ی انشعابی طالبان به رهبری ملا رسول آخوند بود. شاخه ی انشعابی طالبان از گروه داعش حمایت می کند. این هفت هزاره از سوی ازبکستانی ها گروه وابسته به داعش و از رقیبان گروه طالبان، صورت گرفته بود.
ملیت هزاره در کنار ملیت های پشتون و تاجیک، یکی از گروه های بزرگ قومی را در افغانستان تشکیل می دهد. هزاره ها درد و شکنجه هایی را که در زمان حاکمیت گروه طالبان از سوی این گروه در سال های 1996 تا 2001، متحمل شده اند، تا هنوز فراموش نکرده اند. هزاره ها که اکثرا شیعه مذهب هستند، برخی از مردم افغانستان آن ها را متهم به «ستون پنجم» ایران می کنند؛ جمهوری اسلام ایران رژیم شیعه مذهب در منطقه است. برای تصدیق این اتهام شان، آن ها به سوی هزاره هایی که در سوریه از سوی تهران برای جنگ در کنار نیروهای مسلح نزدیک به تهران به حمایت از بشار اسد رییس جمهور سوریه، استخدام می شوند، انگشت بلند می کنند. در ماه های اخیر، به خصوص پس از پایان سال 2014، از زمانی که نیروهای ناتو از افغانستان خارج شده اند، رنج مردم هزاره افزایش یافته است و این اقلیت قومی درد دیرینه ی خویش را دوباره تجربه می کنند. در ماه فبروری امسال [میلادی]، 31 هزاره زمانی که از هرات به سمت کابل در حرکت بودند ربوده شدند. در ماه می، 19 تن از این ها از قید ربایندگان رها شدند.
به تازگی هزاره ها دوباره در ولایت زابل از سوی افراد مسلح ربوده شده اند. آیا شهروندان دوباره به خیابان ها می آیند؟
منبع: روزنامه فرانسوی زبان لوموند