ایجاد فرصت های شغلی بیشتر، خواست تازه جوانان بامیانی از دولت
شماری از جوانان تحصیل کرده در ولایت بامیان، با نگرانی از نبود فرصت های شغلی می گویند که پس از فراغت از دانشگاه های کشور، زمینه کار و اشتغال برای آنان فراهم نشده است.
به گفته این جوانان، در بیشتر از یک دهه گذشته زمینه درس و تعلیم و تحصیلات عالی برای آنان مهیا بوده اما پس از فراغت از دانشگاه ها، سالهاست که بیکار مانده اند.
آنان از حکومت وحدت ملی می خواهند که برای فراهم آوری زمینه های کاری بیشتر برای جوانان توجه بیشتری به خرچ دهد.
یونس محمدی که سال گذشته از دانشگاه بامیان سند فراغت گرفته است در گفتگویی با مجله اورال گفت که تا کنون تلاش هایش برای یافتن کار، بی نتیجه بوده است.
او می گوید که دولت باید زمینه های شغلی بیشتری را برای جوانان تحصیل کرده فراهم کند تا انرژیکاری نیروی جوان کشور به هدر نرود.
به گفته او، بیکاری جوانان باعث رو آوردن آنان به اعتیاد، مهاجرت های غیر قانونی و خشونت های مختلف می شود.
در میان جوانان بیکار در ولایت بامیان، دختران تحصیلکرده نیز از عدم موجودیت فرصت های شغلی شکایت دارند.
فاطمه یکی از باشندگان مرکز بامیان که دو سال قبل از دانشگاه این ولایت فارغ شده به مجله اورال گفت که پس از فراغتش از دانشگاه در چندین اداره فورمه استخدام پر کرده اما موفق به دریافت کار نشده است.
او افزود که همه روزه در سایت های کاریابی به دنبال کار می گردد اما تا هنوز به نتیجه ای نرسیده است.
بانو فاطمه تاکید کرد که تنها دولت می تواند با روی دست گرفتن برنامه های موثر، بر مشکل بیکاری جوانان تحصیل کرده در کشور فایق آید.
با سقوط رژیم طالبان، در سیزده سال گذشته، شمار زیادی از دانشگاه ها و موسسات تحصیلات عالی در سراسر کشور، بروی علاقه مندان تحصیلات عالی باز شد و فرصت های تحصیلی را برای فارغان مکاتب کشور فراهم گردید.
در این مدت، جوانان کشور پس از دوازده سال درس و تعلیم از مکاتب فارغ شدند و چشم امید به نتایج امتحان کانکور بستند.
این جوانان برای داشتن آینده بهتر و تحقق آرزوهای شان، وارد دانشگاه ها و موسسات تحصیلات عالی شده و تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس ادامه دادند.
در فرصت پیش آمده در بیشتر از یک دهه گذشته، دختران افغان نیز در سراسر کشور به امید فراغت و بدست آوردن شغل مناسب، همگام با پسران به سوی دانشگاه ها شتافتند.
شماری از این بانوان گفته اند که برای داشتن تحصیلات عالی با مشکلات بی شماری در جامعه افغانستان مبارزه کرده اند.
حلیمه یکی از این بانوان به مجله اورال که در زمان تحصیلش در دانشگاه با مشکلات و موانع زیادی در جامعه روبرو بوده است.
او می گوید که مردم شدیدا با درس خواندن دختران ممانعت می کردند اما با همه این مخالفت ها به تحصیلش ادامه داده است.
به گفته او؛ در بسیاری از ولایت های افغانستان مردم هنوز هم به شدت سنتی هستند، به همین دلیل با تحصیل دختران مخالفت می کنند.
مشکلات دختران دانشجو در دوران تحصیل در اکثر ولایات کشور بدلیل محدودیت های اجتماعی، بیشتر از پسران خوانده شده است.
گفته می شود که دختران در شماری از ولایت های نا امن کشور، به دلیل مشکلات امنیتی و باورهای سنتی حاکم، حتی از ادامه تحصیل بازمانده اند.
در بامیان اما وضعیت بگونه دیگریست.
طی سالیان اخیر، حضور زنان و دختران در مراکز آموزشی، مکاتب و دانشگاه این ولایت، افزایش قابل ملاحظه ای داشته است.
هم اکنون نزدیک به پنجاه درصد شاگردان مکاتب بامیان را دختران تشکیل می دهند.
در دانشگاه این ولایت نیز حضور زنان و دختران پر رنگ خوانده شده است.
با این حال حسینداد احمدی یکی از فعالان مدنی بامیان، برای رفع مشکل بیکاری و ایجاد زمینه های شغلی بیشتر برای جوانان، خواهان تعدیل قانون خدمات ملکی شده است.
از سوی دیگر شماری از باشندگان بامیان گفته اند که برخی از جوانان تحصیل کرده در این ولایت، بدلیل اینکه مدت های طولانی موفق به پیدا کردن کار نشده اند، مجبور به مهاجرت های غیر قانونی به کشورهای خارجی از جمله ایران و پاکستان شده و در این کشور ها حتی به کارهای ساختمانی می پردازند.
به گفته آنان، شمار دیگری از این جوانان به دلیل نبود فرصت های کاری به اعتیاد رو آورده اند.
